Berrikuntza pedagogikoan jarduteak geure buruari ezinbestean galdera ugari egitera behartzen gaitu; gaur ikastolan hasten den haur bat, bere ikas ibilbidea amaitu ostean, zer nolako gizartean biziko da? Zein ezaugarri eta konpetentzia garatu beharko ditu gizarte-eredu horretan jarduteko? Zer da gure hezkuntza proiektuak eskaini behar diona? Zer nolako ikas-momentuak diseinatu behar ditugu? Espazioa eta denbora nola balia dezakegu ditugun helburu horiei erantzuteko? Horiek eta askoz gehiago dira azken urteetan irudikatzen eta erantzuten saiatu garen galderak; tokian tokiko begiradatik eta ikastola proiektuaren balore eta printzipioetan oinarrituta.
Ibilbide horretan, pertsona-eredu jakin bat definitzetik abiatu gara, hau da, gure hezkuntza proiektuaren bitartez zein nolako pertsonak garatzen lagundu nahi dugu? Zer nolako ezaugarriak izatea nahiko genuke gizartekide izango den pertsona horrek? Ikastolen mugimenduan pertsona euskaldunak, barne sendotasuna dutenak, erabakitzaile-ekintzaileak, eraldatzaileak eta kooperatiboak hezten laguntzeko lan egingo dugu. Horrekin ez dugu esan nahi molde bereko pertsonak nahi ditugunik edota aniztasuna eta aniztasun horren beharra ukatzen ari garenik, ezta pentsatu ere. Esan nahi duguna da, gure egitekoa ezaugarri hauen garapenari begira jarriko dugula, alegia.